Beste leden en supporters van DwO’15.
Na 3 seizoenen trainer te zijn geweest van het 1e elftal van DwO’15 is het voor mij tijd om ergens anders te gaan kijken.
Gisteren hebben we onze laatste activiteit gehad met het elftal en de staf zodat we op een “leuke” manier uit elkaar gaan.
Maar wat is “leuk” want we hadden het ons natuurlijk heel anders voorgesteld om te stoppen na 3 geweldige seizoenen.
Het eerste seizoen verliep heel goed. We gingen door in de beker.
We wonnen bijna de eerste periode uit bij Wolphaartsdijk maar daar stak halsteren uiteindelijk toch nog een stokje voor door laat de winnende treffer te maken waardoor zij er mee vandoor gingen. En aan het eind van het seizoen moesten wij verliezen van smerdiek en vrederust van stavenisse om alsnog de periode te winnen.
Na een 3-0 ruststand voor smerdiek hoorde wij dat vrederust met 2-0 voor stond en we dus geen kans meer zouden hebben voor de periode. In een krankzinnige tweede helft draaide wij de wedstrijd volledig om en sloten dat seizoen af met een 3-4 overwinning en een 4e plaats die helaas geen recht gaf op nacompetitie.
Het tweede seizoen startte we wat moeilijker maar zijn we vanaf de winterstop met een geweldige reeks begonnen wat er toe leidde dat we de laatste wedstrijd nog volop mee deden om een periode.
Echter moesten wij zelf dan winnen van duiveland ( die toen al kampioen waren) en moest sps punten verspelen of minder scoren dan ons. Het doelsaldo was in hun voordeel namelijk. Na 20seconden maakte Alwin al de 0-1 en kwamen we daarna op 0-2 door Joël.
Net voor rust bracht duiveland de spanning terug door de 2-1 te maken.
Ik wist op dat moment dat sps met 0-2 achterstond tegen Rillandia maar had dit alleen met aanvoerder Frank gedeeld zodat de spanning niet op ploeg sloeg. Na rust kwam duiveland zelfs op 2-2 tegen ons en leek het sprookje voorbij. Maar 5 minuten voor tijd dacht Alwin daar heel anders over en met een half rollertje ging de bal voorbij de doelman en kwamen we op 2-3! Na het laatste fluitsignaal was het bij Sps nog niet klaar en hebben we met z’n allen nog een kleine 10 minuten in spanning op het veld gewacht. Na de verlossende woorden van de dames die voor ons naar Poortvliet gereden waren om daar alles in de gaten te houden, brak het feest los en gingen wij voor het eerst met DwO’15 de nacompetitie in!
In die nacompetitie moesten we uit naar Dauwendaele en waren beide dorpen (Ovezande en Driewegen) naar mijn inziens geheel leeg en was iedereen naar Middelburg gekomen om de jongens te steunen. Na een spektakel van jewelste waarbij good old John Sommeijer bij een 2-0 achterstand en nog een half uur op de klok tegen mij zei: “breng me er maar in dan speel ik nog een half uur en daarna nog een half uur verlening” zorgde hij er persoonlijk voor dat we inderdaad gingen verlengen na 2 goals van hem. Niet onbelangrijk om te vermelden is dat we net voor tijd nog DE kans hadden om op 2-3 te komen maar kopte nicky helaas de bal op de binnenkant van de paal en rolde over de lijn de andere kant op waar hij werd weggewerkt. In die verlenging ging het spel alle kanten op maar echt hele grote kansen kwamen er niet. In de 118e minuut scoorde dauwendaele met een afstandsschot en verloren we net voor de penalties. Heel zuur maar wat waren we trots op elkaar dat we dit hadden bereikt!
Het 3e seizoen startte we heel slecht en waren we voor de winterstop echt te wisselvallig waardoor we al snel op de 6e plek en zelfs nog in het rechterrijtje kwamen te staan.
Na de winterstop hebben we dit volledig omgedraaid en hadden we nog geen wedstrijd verloren tot de corona uitbrak.
Wie weet waar het dit seizoen had geëindigd? Niemand zal het ooit weten helaas.
Ik wil alle supporters, vrijwilligers en alle andere mensen die er altijd waren voor mij en de selectie hartstikke bedanken voor deze geweldige seizoenen. In het bijzonder Kees Goeman die vanaf het begin mijn assistent is geweest en Hellen van de Griek die als verzorgster altijd paraat stond om de jongens te behandelen als het nodig was. Daarnaast mijn leider en vlagger Youri Moison en Arjan van Bremen die zich ook urenlang hebben ingezet voor onze groep. Zonder goede staf ben je als trainer niks dus ik ben deze mensen allemaal ontzettend dankbaar! Ik ben warm ontvangen ook al was het mijn eerste klus als hoofdtrainer van een eerste elftal, en ga ook door de voordeur weg.
Ik wens de spelers en staf voor komend seizoen veel succes toe ( behalve in 2 wedstrijden dan;) ) en we komen elkaar zeker nog tegen!
Tot ziens,
Marvin Paauwe
